We gaan 79 jaar terug in de tijd. Het moment dat het leven van Marguerite Sickens-de Wal-Dijkstra een bijzondere wending nam. Op 18-jarige leeftijd werd ze uitgezonden naar Indonesië. “Ik diende als verpleegkundige bij het Rode Kruis en ontfermde me daar over gewonde militairen.” Hoewel ze daar zo jong en alleen heen ging, had ze geen heimwee. Ze herinnert zich dat het heel warm was en vertelt graag over de vreemde capriolen die de jonge soldaten daar uithaalden.
Ze verbleef in Indonesië voor een periode van 3,5 jaar. Toen keerde ze terug naar Nederland, verliefd op een kapitein bij de Mariniers. Hun liefde werd bekroond met een huwelijk en er kwamen drie kinderen. Marguerite: “In die tijd moest je als vrouw stoppen met werken en er volledig zijn voor je gezin. Pas jaren later vond ik mijn weg terug naar het verpleegkundige vak, en draaide met name nachtdiensten.” Het buitenland bleef wel trekken. Ze reisde veel en woonde zelfs nog een aantal jaar in Italië.
Hoewel de jaren voorbij zijn gegaan, zijn de herinneringen aan haar tijd in Indonesië nog steeds levendig. Haar collectie medailles en insignes zijn een tastbaar bewijs van haar dienst daar. Daarnaast sieren Boeddha-beeldjes elke hoek van haar kamer bij SVRZ. Ook neemt ze nog wel eens deel aan het Veteranencafé in de buurt, uiteraard gekleed in uniform! Het is overduidelijk dat haar werk en ervaring in Indonesië een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten en nog steeds deel uitmaken van wie ze is.
Het werk en ervaring in Indonesië hebben een onuitwisbare indruk achtergelatenMevrouw Sickens-de Wal-Dijkstra
