“Bij SVRZ zijn we ons snel gaan voorbereiden op de mogelijke gevolgen van COVID-19. Zo hebben we eind februari 2020 meteen Team19 opgericht: het crisisteam waarin verschillende disciplines vertegenwoordigd zijn. Een van hun eerste adviezen was om de algemene instructies voor een pandemie, specifiek te maken voor de COVID-19-uitbraak. Tegelijkertijd hebben we maatregelen getroffen om te zorgen dat we beter in staat zouden zijn om in groten getale thuis te werken.
In maart hebben we een uitbraakprotocol vastgesteld en de eerste werkinstructies voor isolatiemaatregelen beschikbaar gemaakt. Ook hebben we een zorgcontinuïteitsrooster voorbereid. Samen met onze Zeeuwse collega’s hebben we speciale COVID-centra ingericht en een teststraat waar zorgmedewerkers met voorrang getest kunnen worden.
Toen we afgesloten waren van de buitenwereld
Eind maart werd het landelijke bezoekersverbod afgekondigd. Dat had een grote impact op de cliënten, hun familie en op de medewerkers. Op de locaties is op allerlei manieren geprobeerd om de eenzaamheid, verveling en angst te voorkomen. Maar de alternatieven die we aanboden konden de aandacht en aanraking van dierbaren nooit helemaal vervangen. Dat raakte ons allemaal.
Tegelijkertijd zagen we ook dat er op de woningen rust ontstond omdat er minder mensen binnenkwamen. Voor sommige cliënten leidde dit tot minder onrust en onbegrepen gedrag.
De eerste positieve coronatesten
Eind maart werden we geconfronteerd met de eerste besmettingen. Hoewel we hier goed op voorbereid waren, ontstonden er gevoelens van onrust, onzekerheid, angst en schuldgevoel. Heel begrijpelijk, want medewerkers werkten met strikte isolatiemaatregelen en moesten beschermende kleding dragen, wat echt niet comfortabel is. Bovendien was er de onzekerheid en angst om zelf besmet te worden of om anderen te besmetten. Gelukkig hadden we wel ruim voldoende persoonlijke beschermingsmiddelen tot onze beschikking.
Ook voor onze vrijwilligers was de impact groot. Door corona konden zij hun vrijwilligerswerk niet meer uitvoeren. Dit beïnvloedde hun wekelijkse routine, maar ook het ritme van onze cliënten en medewerkers. Het werd nog eens extra duidelijk hoe waardevol de inzet van de vrijwilligers is.
Gelukkig, een dalende lijn in de cijfers
Half juni 2020 konden we een beetje opgelucht ademhalen. In deze periode waren er bij SVRZ geen cliënten of medewerkers meer met corona. En de regels voor de bezoekers werden gefaseerd versoepeld. Daar waren we enorm blij mee. De eerste bezoeker werd door een locatiemanager met een grote bos bloemen verwelkomd. Het was echt mooi om te zien hoe goed het de cliënten deed om weer contact te hebben met hun familie.
Omdat elke locatie van SVRZ anders is, hebben we per locatie gekeken hoe we op een veilige en verantwoorde manier meer bezoekers konden toelaten. Per locatie was dit dus maatwerk.
Na een relatief rustige zomer
In de zomer mochten we even de ruimte voelen om op adem te komen, maar helaas waren in oktober 2020 de eerste besmettingen van de zogenaamde tweede golf een feit. Dankzij de evaluaties met onze Zeeuwse partners was ons uitgangspunt duidelijk: we wilden voldoende doen om risico’s te beperken. Maar we wilden ook niet te veel doen, want dat zou de kwaliteit van leven van cliënten en de medewerkers onnodig belemmeren.
Ik ben enorm blij dat er nu geen landelijk bezoekersverbod is en dat we zelf afwegingen kunnen maken. En samen met professionals, de cliëntenraden en betrokken partners per locatie en per situatie kunnen kijken welke maatregelen nodig zijn.
De tweede golf: een nieuwe uitdaging
In deze tweede golf laten medewerkers zich vaker testen. Dat is heel goed en belangrijk. Natuurlijk betekent dat ook dat medewerkers vaker niet inzetbaar zijn omdat ze in quarantaine moeten. We voelen dus nog altijd dat we voor een enorme uitdaging staan, maar we houden vertrouwen. We zijn voorbereid op de mogelijke scenario’s. De protocollen liggen gereed en we beschikken over voldoende persoonlijke beschermingsmiddelen. Bovendien zijn er noodplannen voor situaties dat we bijvoorbeeld te weinig personeel beschikbaar hebben. Corona vraagt veel van ons geduld, maar helaas hebben wij het niet voor het zeggen. We zullen vol moeten houden, ook in 2021.
Samen staan we sterk
De ondersteuning, waardering en aandacht die onze cliënten, medewerkers en onze organisatie hebben gekregen, zijn hartverwarmend. Niet alleen vanuit de maatschappij, naar ook van buurtgenoten, verenigingen, artiesten en bedrijven. Veel dank daarvoor.
Woorden van dank zijn er uiteraard ook voor onze medewerkers, vrijwilligers en cliënten. Het doet me goed te zien hoe iedereen op zijn eigen manier een bijdrage levert om deze situatie draaglijk te maken. Daar ben ik trots op!
Ik hoop dat we snel meer inzicht krijgen in COVID-19, zodat we in de toekomst meer duidelijkheid en zekerheid kunnen geven. Tot die tijd doen we samen met de partners in Zeeland alles wat nodig is om deze crisis het hoofd te bieden.”